Bijdrage tot de kennis van de genetische variabiliteit van de Boomkikker (Hyla arborea) in Vlaanderen

Hilde Vrijders

Scriptie voorgelegd tot het behalen van de graad van Licentiaat/Master in de Biologie (richting dierkunde)

UGent, Faculteit wetenschappen, vakgroep biologie,

academiejaar 2005-2006

80 p.

Het leeuwendeel van het thesiswerk bestudeert welke micro-satelieten voor Boomkikkers het meeste informatie geven en hoe die geanalyseerd moeten worden. De analysemethode (temperatuur, gebruikte chemicaliën enzovoort) bepaalt immers mee of een bepaalde variant kan gedetecteerd worden. In de thesis is dan ook een goede methode beschreven om zowel vers (op het terrein verzameld) als oud (museummateriaal) weefsel te analyseren.

De methode werd getest op Belgisch vers- (4 dieren van 3 verschillende locaties) en museummateriaal (22 dieren van 5 verschillende locaties). Deze analyse is vergeleken met een analyse van Nederlandse Boomkikkers (10 dieren van 6 verschillende locaties). Conclusies over verwantschap of genetische verarming kunnen hier eigenlijk niet getrokken worden, aangezien het aantal dieren per locatie veel te laag is. De waargenomen verschillen tussen de stalen zijn meestal groot, maar niet significant. De conclusie als zouden de recente Belgische populaties meer verwant zijn met de Nederlandse en als zouden beide verwant zijn met de museumpopulatie uit Bokrijk moet zeker door verder onderzoek bevestigd worden. De onduidelijke status van de museumpopulatie van Zonhoven en Merksplas verdient eveneens verder onderzoek. De resultaten doen in elk geval vermoeden dat er in de loop van de tijd een en ander veranderd is. (Peter Baert)